Ceramiczny Szlak Ulicy Nawrot

 W przygotowaniu.

 [w przygotowaniu]

Szkoła to nie tylko miejsce, ale również wiązka wspomnień, emocji, relacji – konglomerat sensów, wspomnień i ludzi, do którego często wracamy myślami. To przestrzeń, która nas kształtuje, inspiruje, wprowadza w życie i na zawsze pozostaje związana z naszą młodością głębokimi więzami sentymentalnymi. Dlatego to klasowe przyjaźnie są często znajomościami na całe życie. Nie zawsze jednak możemy jako dorośli odwiedzić mury swojej dawnej szkoły.  Chociażby wtedy, kiedy placówka już nie istnieje. Tak jest w przypadku dawnej Szkoły Podstawowej nr 22 im. Emilii Plater, mieszczącej się niegdyś przy ul. Nawrot 12 w Łodzi. Nie ma jej na mapie miasta od końca lat 60. ubiegłego wieku. Ale dawne uczennice i uczniowie, rozsiani po całym świecie, nadal wracają do niej wspomnieniami. Wielu wciąż utrzymuje ze sobą kontakt, regularnie się spotykając. Budynek „Platerówki”, to dzisiaj biurowiec, gdzie próżno szukać śladów działalności edukacyjnej.  Z inicjatywy absolwentów SP 22,  a także Mar...

Nadszedł wreszcie moment, by przedstawić kolejny adres na Szlaku: Nawrot 22.  Działał tutaj sklep, serwis i wytwórnia instrumentów muzycznych, należące ponad sto lat temu do rodziny Teodora i Alfreda Lessigów. W 1886 roku Teodor Lessig, założył w Łodzi pracownię instrumentów muzycznych – ze specjalnością: instrumenty dęte i smyczkowe. Prowadził ją początkowo przy ulicy Piotrkowskiej.  Na początku XX wieku punkt ten został przeniesiony na posesję należącą do rodziny Lessigów przy ul. Nawrot 22, gdzie schedę po Teodorze przejął jego syn – Alfred. Punkt ten stał się znany na mapie Łodzi. Tu zaopatrywali się w instrumenty łódzcy muzycy i lokalne orkiestry.  W 1912 roku firma zdobyła mały złoty medal na Wielkiej Wystawie Rzemieślniczo-Przemysłowej w Łodzi. W nieistniejącym już parterowym budynku frontowym przy Nawrot 22 mieścił się sklep nie tylko z instrumentami, ale i gramofonami oraz płytami szelakowymi. Jeszcze w latach 60. ubiegłego nadal funkcjonował tu zakład naprawy in...

Ceramiczny Szlak Ulicy Nawrot to oddolna inicjatywa, która skupia się na odkrywaniu i podawaniu dalej dziedzictwa jednej tylko śródmiejskiej ulicy. Został stworzony w oparciu o rozpoznania Marcina Nowickiego , lokalnego patrioty, historyka i animatora skupionego wspólnie z przyjaciółmi na rozpropagowaniu Nawrockich opowieści. Za ideę szlaku i flizy ceramiczne ilustrujące poszczególne historie odpowiada Maria Nowakowska , znana lokalnej społeczności jako Maria od Detalu – łódzka badaczka, aktywistka i artystka, pokazująca historię mieszkańców i architektury przez pryzmat szczegółu. Dotychczas Ceramicznym Szlakiem Ulicy Nawrot objęte są następujące adresy: Nawrot 2/2a. Płytki ceramiczne z prześwitu kamienicy przy ul. Nawrot 2 zostały wykonane w ramach z adania „Ceramiczny szlak pamięci ulicy Nawrot - zaczynamy!”, które zostało zrealizowane dzięki finansowaniu z budżetu Miasta Łodzi.

Leopold Nikiel (Nikel/Nickel) Urodzony w 1892 r. właściciel składu introligatorsko-galanteryjnego oraz składu ram i obrazów, który prowadził przy ul. Nawrot 2 do połowy lat 30. Do dzisiaj w całej Łodzi można znaleźć obrazy z jego etykietą firmową widniejącą na odwrocie (m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi). Jego najwierniejszym klientem był Władysław Strzemiński, który przychodził do zakładu Nikla konsultować i zamawiać ramy do obrazów swojego autorstwa. W styczniu 1945 roku rodzina Nikel (wówczas Nickel) wyjechała do Niemiec.