Nawrot 22 - rodzina Lessigów

Nadszedł wreszcie moment, by przedstawić kolejny adres na Szlaku: Nawrot 22. 

Działał tutaj sklep, serwis i wytwórnia instrumentów muzycznych, należące ponad sto lat temu do rodziny Teodora i Alfreda Lessigów. W 1886 roku Teodor Lessig, założył w Łodzi pracownię instrumentów muzycznych – ze specjalnością: instrumenty dęte i smyczkowe. Prowadził ją początkowo przy ulicy Piotrkowskiej. 

Na początku XX wieku punkt ten został przeniesiony na posesję należącą do rodziny Lessigów przy ul. Nawrot 22, gdzie schedę po Teodorze przejął jego syn – Alfred. Punkt ten stał się znany na mapie Łodzi. Tu zaopatrywali się w instrumenty łódzcy muzycy i lokalne orkiestry. 

W 1912 roku firma zdobyła mały złoty medal na Wielkiej Wystawie Rzemieślniczo-Przemysłowej w Łodzi. W nieistniejącym już parterowym budynku frontowym przy Nawrot 22 mieścił się sklep nie tylko z instrumentami, ale i gramofonami oraz płytami szelakowymi. Jeszcze w latach 60. ubiegłego nadal funkcjonował tu zakład naprawy instrumentów prowadzony przez Antoniego Stelmaszczyka. Dzisiaj próżno szukać przy Nawrot 22 śladów po firmie muzycznej. 

W 2022 roku, przed istniejącym tu dzisiaj blokiem Widzewskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego, zorganizowano koncert Młodzieżowej Orkiestry Dętej OSP z Kamieńska, która odegrała „Marsz Jubileuszowy”, skomponowany przez Alfreda Lessiga na cześć łódzkiej straży pożarnej w latach 20. XX wieku. Wśród instrumentów muzyków z Kamieńska znalazła się wówczas tuba helikon B produkcji Lessigów, która stała się dla nas wspaniałą inspiracją. 

Na bazie oryginalnego ogłoszenia Alfreda Lessiga z 1914 r. Maria Nowakowska zaprojektowała inspirowany holenderskimi flizami ceramiczny mural o powierzchni 60x40 cm. Na 6 płytkach tworzących kompozycję znalazła się tuba Helikon B, fragment zapisu nutowego marsza oraz imię i nazwisko kompozytora, a zarazem właściciela sklepu. Za kwerendę w projekcie odpowiadał Marcin Nowicki. 






Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nawrot 2 - Alfred Pippel

Obraz
Alfred Pippel  Fotograf i długoletni właściciel zakładu przy Nawrot 2, gdzie sprzedawał sprzęt i akcesoria fotograficzne dostępne także dla amatorów. Żył w latach 1871-1940. Wychował się w domu rodzinnym przy Nawrot 24, gdzie początkowo prowadził zakład wraz ze starszym bratem Edwardem. Wspólnie przyczynili się to powstania łódzkiego powiedzenia „Idź do Pippla, daj się wypchać”, ponieważ wypychał swoim modelom ubrania specjalnymi poduszeczkami; w ten sposób tuszował ich szczupłość, która była dawniej oznaką biedy. Po wyprowadzce Pippla z Łodzi, do wybuchu wojny w 1939 r., zakład przy ul. Nawrot 2 pod prowadził były pracownik Pippla, Alfons Fiedler, który odkupił od szefa interes. Młodszym bratem Alfreda Pippla był Otto, wybitny malarz impresjonista, który mieszkał w podmonachijskim Planegg, gdzie po wyprowadzce z Łodzi mieszkał też aż do śmierci Alfred.
Czytaj więcej

Nawrot 12 - szkoły przy Nawrocie

Obraz
Szkoła to nie tylko miejsce, ale również wiązka wspomnień, emocji, relacji – konglomerat sensów, wspomnień i ludzi, do którego często wracamy myślami. To przestrzeń, która nas kształtuje, inspiruje, wprowadza w życie i na zawsze pozostaje związana z naszą młodością głębokimi więzami sentymentalnymi. Dlatego to klasowe przyjaźnie są często znajomościami na całe życie. Nie zawsze jednak możemy jako dorośli odwiedzić mury swojej dawnej szkoły.  Chociażby wtedy, kiedy placówka już nie istnieje. Tak jest w przypadku dawnej Szkoły Podstawowej nr 22 im. Emilii Plater, mieszczącej się niegdyś przy ul. Nawrot 12 w Łodzi. Nie ma jej na mapie miasta od końca lat 60. ubiegłego wieku. Ale dawne uczennice i uczniowie, rozsiani po całym świecie, nadal wracają do niej wspomnieniami. Wielu wciąż utrzymuje ze sobą kontakt, regularnie się spotykając. Budynek „Platerówki”, to dzisiaj biurowiec, gdzie próżno szukać śladów działalności edukacyjnej.  Z inicjatywy absolwentów SP 22,  a także Mar...
Czytaj więcej

Nawrot 2 - Prywatna cerkiew

Obraz
Prywatna cerkiew Rosjanie pojawili się w Łodzi jako mieszkańcy w połowie XIX wieku. Stało się to widoczne m.in. za sprawą wojska, które stacjonowało w mieście na stałe od 1863 r. Przez dwadzieścia lat miejscem, które spełniało funkcję lokalnej cerkwi, było prywatne mieszkanie przy ul. Nawrot 2, należące do emerytowanego wojskowego – feldfebla Andriejewa. Dopiero w 1884 r. Łódź uzyskała świątynię prawosławną z prawdziwego zdarzenia, którą stała się nowo wybudowana cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego przy dzisiejszej ul. Kilińskiego.
Czytaj więcej