Ceramiczny Szlak Ulicy Nawrot

Ceramiczny Szlak Ulicy Nawrot to oddolna inicjatywa, która skupia się na odkrywaniu i podawaniu dalej dziedzictwa jednej tylko śródmiejskiej ulicy. Został stworzony w oparciu o rozpoznania Marcina Nowickiego , lokalnego patrioty, historyka i animatora skupionego na rozpropagowaniu Nawrockich opowieści w ramach Nawrot Ending Story . Marcin jest także autorem pierwszej książki poświęconej ulicy Nawrot - " Nawrot tam i z powrotem ", która ukazała się w 2024 r. nakładem Domu Wydawniczego Księży Młyn. Za ideę szlaku, płytki i mozaiki ceramiczne ilustrujące poszczególne historie odpowiada Maria Nowakowska , znana lokalnej społeczności jako Maria od Detalu – łódzka badaczka, aktywistka i artystka, pokazująca historię mieszkańców i architektury przez pryzmat szczegółu. Inne jej kobaltowe realizacje znajdziecie na jej stronie internetowej , również w postaci magnesów . Dotychczas Ceramicznym Szlakiem Ulicy Nawrot objęte są następujące adresy: Nawrot 1a  Tablica upamiętniająca piekar...

[PL] Jeśli myślimy o dynamicznym rozwoju Łodzi w XIX wieku, to ulica Nawrot jest miejscem, które rosło w swojej historii – dosłownie – na drożdżach. Chodzi tu oczywiście o liczne piekarnie, cukiernie, sklepy z pieczywem. Część z nich posiada do dzisiaj status miejsc legendarnych.  To właśnie nieistniejącym piekarniom i piekarzom stąd poświęcona jest instalacja przy Nawrot 1a. Ich właściciele (wraz z adresem swoich zakładów) zostali wymienieni na płytkach otaczających centralne pole kompozycji.  Pierwsza po sąsiedzku (Nawrot 3) znajdowała się piekarnia Franciszka Michla . Michel zorganizował ją ok 1900 r. na posesji swojego teścia – piekarza Franciszka Kindermana. Po śmierci Michla pod koniec lat 30. zakład prowadził Alfred Zippel (Cyppel) . Po II wojnie światowej znajdowała się tu piekarnia wojskowa , a następnie zakłady Łódzkie Zakłady Przemysłu Piekarniczego nr 4 .  Piekarnia Józefa Tomali , mieszcząca się od końca lat 30. przy Nawrot 14. Miejsce szczególnie popularne w...

[PL]  Prywatna cerkiew Rosjanie pojawili się w Łodzi jako mieszkańcy w połowie XIX wieku. Stało się to widoczne m.in. za sprawą wojska, które stacjonowało w mieście na stałe od 1863 r. Przez dwadzieścia lat miejscem, które spełniało funkcję lokalnej cerkwi, było prywatne mieszkanie przy ul. Nawrot 2, należące do emerytowanego wojskowego – feldfebla Andriejewa. Dopiero w 1884 r. Łódź uzyskała świątynię prawosławną z prawdziwego zdarzenia, którą stała się nowo wybudowana cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego przy dzisiejszej ul. Kilińskiego. Druebinowie & Medycy Małżeństwo Szymona (1868-1940) i Leokadii Druebin (1895-1945) zamieszkiwało kamienicę do 1940 r. Doktor Druebin był żydowskim lekarzem i pochodził z terenów dzisiejszej Litwy. Wraz z doktorem Mieczysławem Kaufmanem założył klinikę ginekologiczną przy ul. 6 Sierpnia 15/17, która prowadził do 1939 r. Jego żona Leokadia (z domu Boczek) była polską pielęgniarką. Podczas wojny oboje trafili do łódzkiego getta. Po śmierci m...